Już po raz piąty zorganizowaliśmy pieszą pielgrzymkę do naszego diecezjalnego sanktuarium. Z każdym rokiem zauważamy, że liczba pielgrzymów powiększa się i w roku bieżącym w 110-osobowej grupie przez dwa dni pielgrzymowaliśmy do Kalwarii Pacławskiej. Wyruszyliśmy 11 sierpnia z kościoła parafialnego w Warze, ubogaceni Eucharystią i pobłogosławieni przez naszego proboszcza ks. Henryka Szpilę, oraz jezuitę o. Andrzeja, który wraz z grupą z Golcowej uczestniczył w Mszy św. W upale, w jakim zmagaliśmy się pierwszego dnia, dotarliśmy wieczorem do Birczy - naszego noclegu.
Następnego dnia Kalwaria Pacławska przywitała nas ulewnym deszczem. Wieczorem uczestniczyliśmy we Mszy św. na placu, sprawowanej pod przewodnictwem bp. Luisa Bambarena z Peru.
13 sierpnia wcześnie rano udaliśmy się na Dróżki Pogrzebu Matki Bożej. Rozważając i przemierzając kolejno kaplice zwracaliśmy uwagę na trud i poświęcenie Matki Bożej dla dzieła zbawienia. Po południu udaliśmy się w grupie do pustelni św. Marii Magdaleny. Podczas drogi, zgodnie ze zwyczajem, osoby pielgrzymujące tu pierwszy raz prowadzone przez innych szły tyłem. Wieczorem uczestniczyliśmy we Mszy św., pod przewodnictwem bp. Stefana Moskwy. W środę wyruszyliśmy na Dróżki Męki Pana Jezusa, na których dołączył do nas Ksiądz Proboszcz, s. Sabina i s. Modesta. Dróżki i cały trud pątniczy ofiarowaliśmy w intencji zbliżającej się pielgrzymki Ojca Świętego do Polski. Na koniec odśpiewaliśmy wspólnie Abba Ojcze i cała grupa (ok. 150 osób) stanęła do wspólnego zdjęcia. Tego dnia nie mogło zabraknąć też Eucharystii, w której uczestniczyliśmy pod przewodnictwem abp. Józefa Michalika. Pomimo przemoczenia na dróżkach i brzydkiej pogody wiele osób wzięło udział w koncercie "Fioretti", a później uczestniczyło w procesji z figurą Matki Bożej, którą poprowadził bp Adam Szal.
Bogu niech będą dzięki za to wszystko, co przez te 5 dni wspólnie przeżyliśmy. I chociaż żal było opuszczać sanktuarium Matki Bożej Kalwaryjskiej, pocieszamy się myślą, że znów za rok tu wrócimy. Ze śpiewem na ustach i pełni braterskiej życzliwości uczestniczyliśmy we Mszy św. w naszym kościele parafialnym, gdzie "strudzonych, ale rozmodlonych pielgrzymów" przywitał Ksiądz Proboszcz.
W tym roku dał nam się we znaki deszcz, ale zauważyliśmy, że o dziwo - wzrosła frekwencja na dróżkach. Pomimo, że wiele osób było spoza naszej parafii, jednak zawsze wśród nas panowała serdeczna i braterska atmosfera. I to właśnie co roku przyciąga coraz to większe rzesze uczestników.
Szczególne podziękowania należą się proboszczowi ks. Henrykowi za pomoc w zorganizowaniu pielgrzymki i za wspólną wraz z Siostrami Dominikankami modlitwę w drugim dniu dróżek. Dziękuję też szczególnie klerykowi Pawłowi Boboli, który wraz ze mną już po raz piąty podjął się trudu prowadzenia i odpowiedzialności, jaka na nas wspólnie spoczywa. Dziękujemy przewoźnikom, jak też panu Pilchowi za cierpliwość i poświęcenie podczas transportu bagaży. Wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób przyczynili się do owocnego przeżycia tej pielgrzymki, w imieniu swoim oraz współorganizatorów, którymi byli KSM-owicze z Wary, składam podziękowania.