Świątynia napełniła się wonią kadzidła i wspólnymi modlitwami zgromadzonych wiernych. Choć nowy to kościół, to jednak zachęca do modlitwy, do zanurzenia się w tajemnice Wieczernika i otwarcia na Ducha Pocieszyciela.
Pierwsza myśl o budowie nowej świątyni w Krasnobrodzie zrodziła się na początku 1998 r. I niewiele potrzeba było czasu, by rozpoczęły się prace budowlane. Inwestycję rozpoczęto w kwietniu 2000 r. Poświęcenie placu przez ówczesnego biskupa Jana Śrutwę miała miejsce 29 czerwca tego roku. Kamień węgielny dla tej świątyni, dedykowanej Duchowi Świętemu, poświęcił w trakcie swej obecności w Zamościu Jan Paweł II. Budowla rosła w oczach. Nieustanne zabiegania ks. prał. Romana Marszalca, proboszcza krasnobrodzkiej parafii, przynosiły niespodziewane efekty. Już w styczniu 2007 r. uzyskano pozwolenie na użytkowanie kościoła.
27 maja br. przy ukończonym już kościele Ducha Świętego w Krasnobrodzie zebrali się bardzo licznie parafianie i goście. Przedstawiciele parlamentu RP, władz samorządowych z województwa, powiatu i gminy, budowlańcy i rzemieślnicy pracujący przy wykończeniu kościoła. Obecny był bp Jan Śrutwa, księża dziekani, kapłani i siostry zakonne. Konsekracji dokonał bp Wacław Depo. Budowniczy, ks. prał. Roman Marszalec przedstawił całą historię budowy kościoła, a kronikę powstawania świątyni przekazał Ordynariuszowi diecezji. Po homilii Biskup Wacław namaścił ołtarz i odmówił modlitwę konsekracyjną. Biskup Jan namaścił ściany świątyni. W procesji z darami przyniesiono ornaty i komże, dzwonki i sygnaturkę, puszkę i patenę, ampułki i bieliznę kielichową. Świątynia napełniła się wonią kadzidła i wspólnymi modlitwami zgromadzonych wiernych. Choć nowy to kościół, to jednak zachęca do modlitwy, do zanurzenia się w tajemnice Wieczernika i otwarcia na Ducha Pocieszyciela. Podsumowując bp Wacław Depo zachęcał, by kościół stał się nowym źródłem życia, nowym impulsem dla życia.
Niech Duch Święty tchnie wciąż nowymi łaskami dla wspólnoty gromadzącej się w tym przepięknym kościele. Niech Pan Bóg wynagrodzi wszystkim, którzy mają wkład duchowy i materialny w powstanie tej świątyni.
W katedrze Neapolu miał miejsce kolejny w tym roku „cud krwi świętego Januarego”. Jak poinformowała archidiecezja neapolitańska, krew w relikwiarzu została odkryta o godzinie 9:13 we wtorek 16 grudnia „w stanie półpłynnym”. Do zakończenia Mszy św. o godz. 10:05 uległa całkowitemu skropleniu.
Od wieków cud krwi św. Januarego ma miejsce tradycyjnie trzy razy w roku: w sobotę przed pierwszą niedzielą maja, czyli w święto przeniesienia relikwii świętego do Neapolu, w dniu jego liturgicznego wspomnienia 19 września oraz 16 grudnia - dniu upamiętniającym ostrzeżenie przed erupcją Wezuwiusza w 1631 r. Zmiana konsystencji zakrzepłej krwi męczennika uważane jest za zapowiedź pomyślności dla Neapolu i jego mieszkańców. Cud przyciąga rzesze wiernych i widzów. Jego brak jest uważany przez neapolitańczyków za zły znak. Tak było np. w latach pandemii koronawirusa w 2020 i 2021 roku.
"Życzę wam, byście uczyli się współpracy. Współpraca jest umiejętność ludzi mądrych, głupi nie są do niej zdolni" - powiedział abp Adrian Galbas w czwartek podczas tradycyjnego spotkania opłatkowego parlamentarzystów w Sejmie.
Tradycyjne spotkanie opłatkowe parlamentarzystów w holu głównym Sejmu RP otworzyli gospodarze - Marszałek Sejmu Włodzimierz Czarzasty oraz Marszałek Senatu Małgorzata Kidawa-Błońska. Marszałek Czarzasty w krótkim, osobistym wystąpieniu nawiązał do przewrotności historii, która sprawiła, że to on gości przedstawicieli Kościołów i kultywuje religijne tradycje w murach parlamentu. - Życzę wam pokoju, zdrowia i byście znaleźli spokój przy świątecznym stole. Przytulcie swoich bliskich. Życzę wam szczęścia, bo was kocham, lubię i szanuję - mówił do zgromadzonych.
Ingres biskupa do katedry to nie tylko uroczyste wejście i historyczna oprawa, ale przede wszystkim wydarzenie ściśle liturgiczne, w którym Kościół przyjmuje swojego pasterza. Szaty i przedmioty używane podczas tej celebracji – ornat, tunicella, pastorał, kielich czy racjonał – nie są dodatkiem i dekoracją. Każdy z nich ma swoje miejsce, znaczenie i pomaga zrozumieć, czym jest objęcie posługi biskupiej w Kościele krakowskim.
Ingres (łac. ingressus) oznacza „wejście”. Od uroczystego wejścia nowego biskupa do kościoła katedralnego bierze swoją nazwę cała celebracja przekazania posługi pasterskiej. Choć wydarzenie to ma szczególny charakter, pozostaje liturgią Kościoła, sprawowaną według porządku przewidzianego na dany dzień. – Skoro mówimy o obrzędzie, to już samo to określenie wskazuje na jego ścisły wymiar liturgiczny – podkreśla ks. dr Stanisław Mieszczak SCJ, liturgista i zastępca przewodniczącego Archidiecezjalnej Komisji ds. Liturgii i Duszpasterstwa Liturgicznego.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.