Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży, zrzeszające młodych katolików w wieku od 14 do 30 lat, jest spadkobiercą młodzieżowych struktur przedwojennej Akcji Katolickiej: Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Męskiej i Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Żeńskiej, będących kontynuatorami Stowarzyszenia Młodzieży Polskiej, którego celem była obrona polskości młodego pokolenia, żyjącego pod zaborami. Niemal w każdej parafii organizacje te prowadziły aktywną działalność wychowawczą, dzięki której po 1939 r. młode pokolenie Polaków z tak wielkim heroizmem walczyło o wolność i niepodległość Ojczyzny z hitlerowskimi, a później sowieckimi najeźdźcami. Zakazane przez władze komunistyczne, odrodziły się w 1990 r. pod nazwą Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży.
Zasadniczym celem Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży jest kształtowanie młodych Polaków na dojrzałych chrześcijan oraz ich aktywne uczestnictwo we wspólnocie i misji Kościoła przez upowszechnianie katolickich wartości i zasad we wszystkich dziedzinach życia. Dziś, gdy młodemu pokoleniu zagraża tak wiele pokus i niebezpieczeństw, Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży stwarza wyjątkową szansę wychowania, opartego na wartościach chrześcijańsko-patriotycznych. Jednak jawni i ukryci wrogowie Kościoła starają się wszelkimi sposobami przeszkodzić jego rozwojowi organizacyjnemu poprzez, m.in., blokadę informacyjną czy niedopuszczanie do jego propagowania w większości polskich szkół.
Dlatego, w trosce o chrześcijańskie wychowanie młodego pokolenia, zwracamy się z apelem do wszystkich katolików, a w szczególności: kapłanów, członków ruchów i stowarzyszeń kościelnych, katechetów, dziennikarzy katolickich oraz dyrektorów i nauczycieli szkół katolickich, o udzielenie Katolickiemu Stowarzyszeniu Młodzieży wszelkiej możliwej pomocy, m.in. przez: propagowanie jego założeń programowych i konkretnych działań oraz udostępnianie pomieszczeń, czasopism, gablot i tablic informacyjnych. Uważamy bowiem, iż wspieranie KSM-u jest moralnym obowiązkiem wszystkich katolików, którym nie jest obojętna przyszłość Kościoła i Ojczyzny.
Św. Elżbieta z Turyngii (XIII wiek) posługuje wśród chorych
(obraz tablicowy z XV wieku)
17 listopada Kościół wspomina św. Elżbietę Węgierską, patronkę dzieł miłosierdzia oraz bractw, stowarzyszeń i wielu zgromadzeń zakonnych. Jest świętą dwóch narodów: węgierskiego i niemieckiego.
Elżbieta urodziła się 7 lipca 1207 r. na zamku Sárospatak na Węgrzech. Jej ojcem był król węgierski Andrzej II, a matką Gertruda von Andechts-Meranien, siostra św. Jadwigi Śląskiej. Ze strony ojca Elżbieta była potomkinią węgierskiej rodziny panującej Arpadów, a ze strony matki - Meranów. Dziewczynka otrzymała staranne wychowanie na zamku Wartburg (koło Eisenach), gdzie przebywała od czwartego roku życia, gdyż była narzeczoną starszego od niej o siedem lat przyszłego landgrafa Ludwika IV. Ich ślub odbył się w 1221 r. Mała księżniczka została przywieziona na Wartburg z honorami należnymi jej królewskiej godności. Mieszkańców Turyngii dziwił kosztowny posag i dokładnie notowali skarby: złote i srebrne puchary, dzbany, naszyjniki, diademy, pierścienie i łańcuchy, brokaty i baldachimy. Elżbieta wiozła w posagu nawet wannę ze szczerego srebra. Małżeństwo młodej córki królewskiej stało się swego rodzaju politycznym środkiem, mającym pogłębić i wzmocnić związki między oboma krajami. Elżbieta prowadziła zawsze ascetyczny tryb życia pod kierunkiem franciszkanina Rüdigera, a następnie Konrada z Marburga. Rozwijając działalność charytatywną założyła szpital w pobliżu zamku Wartburg, a w późniejszym okresie również w Marburgu (szpital św. Franciszka z Asyżu). Konrad z Marburga pisał do papieża Grzegorza IX o swojej penitentce, że dwa razy dziennie, rano i wieczorem, osobiście odwiedzała swoich chorych, troszcząc się szczególnie o najbardziej odrażających, poprawiała im posłanie i karmiła. Życie wewnętrzne Elżbiety było pełną realizacją ewangelicznej miłości Boga i człowieka. Wytrwałość czerpała we Mszy św., na modlitwie była niezmiernie skupiona. Wiele pracowała nad cnotą pokory, zwalczając odruchy dumy, stosowała ostrą ascezę pokuty.
Misja Kościoła będzie bardziej sprawna i przynosiła owoce, kiedy będzie wynikała z jedności - powiedział ks. Maciej Będziński, dyrektor Papieskich Dzieł Misyjnych, odnosząc się do przyszłorocznego Światowego Dnia Misyjnego, który będzie przebiegał pod hasłem: „Jedno w Chrystusie, zjednoczeni w misji".
Ks. Będziński wyraził radość z opublikowanego już orędzia papieskiego z okazji Światowego Dnia Misyjnego.Stwierdził, że hasło „Jedno w Chrystusie, zjednoczeni w misji" mocno koresponduje z hasłem błogosławionego Pawła Manny, założyciela Papieskiej Unii Misyjnej, który mówił cały Kościół dla całego świata.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
