Ks. Jan Abramski urodził się 1 czerwca 1922 r. we wsi Łaś k. Makowa Mazowieckiego. Zawierucha wojenna i powojenne migracje zaprowadziły go do Gorzowskiego Wyższego Seminarium Duchownego, które ukończył 31 maja 1953 r., otrzymując święcenia kapłańskie z rąk abp. Walentego Dymka. Posługę kapłańską pełnił kolejno w parafiach: Myśliborzu, Kłodawie, Choszcznie, Trzebieży, Ośnie Lubuskim, aby ostatecznie 3 września 1967 r. powrócić znowu do Choszczna, by odtąd jako czwarty po wojnie proboszcz pasterzować tej wspólnocie parafialnej, która początkowo obejmowała swoim obszarem nieomal cały dzisiejszy powiat. Od początku swojego proboszczowania pełnił funkcję dziekana dekanatu Choszczno, podejmując liczne inicjatywy na rzecz powstawania nowych parafii, odbudowy świątyń i koordynacji duszpasterstwa na terenach, na które nieustannie napływała ludność z całego kraju. Trudne warunki pracy duszpasterskiej nad integracją zróżnicowanej kulturowo ludności pogłębiały dodatkowo ograniczenia ze strony ówczesnych władz i prześladowanie Kościoła. W takich warunkach ks. Jan Abramski pełnił swoją służbę niesłychanie ofiarnie i owocnie. W latach 1984-86 wybudował przy kościele parafialnym plebanię i pomieszczenia katechetyczne. Ogromnym dziełem jego życia jest odbudowana choszczeńska świątynia, która jego staraniem stała się sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy, a którą tuż przed swoją śmiercią ozdobił, fundując wspaniały witraż. Z inicjatywy ks. J. Abramskiego powstała w Choszcznie druga parafia pw. św. Jadwigi Królowej, której był pierwszym proboszczem. Namacalnym znakiem niesłychanej owocności jego działań duszpasterskich jest ogromna ilość kapłanów, zakonników i sióstr zakonnych pracujących w całym Kościele powszechnym. W czasie swojej pracy duszpasterskiej ks. Jan Abramski od 1978 r. był kanonikiem gremialnym Kapituły Katedralnej, a także uhonorowany został godnością prałata honorowego Jego Świątobliwości Ojca Świętego (miał prawo noszenia fioletowej sutanny), w ostatnim czasie był członkiem Rady Kapłańskiej oraz członkiem Komisji ds. Duchowieństwa Synodu Archidiecezji. Za swoje zasługi na rzecz lokalnej społeczności był wielokrotnie nagradzany i wyróżniany. Otrzymał m.in. nadany przez Prezydenta RP Złoty Krzyż Zasługi, nadaną przez Wojewodę gorzowskiego odznakę honorową "Za zasługi dla województwa gorzowskiego" oraz wszystkie trzy: od brązowej po złotą - odznaki "Zasłużony dla Choszczna", a także złotą odznakę "Za opiekę nad zabytkami". 15 września 1998 r. ks. prał. Jan Abramski przeszedł na emeryturę. Pozostał jednak w umiłowanym Choszcznie, któremu poświęcił 31 lat pasterskiej posługi. Jego ogromna duszpasterska troska i niezłomna siła charakteru wycisnęły niewątpliwy charakter na historii choszczeńskiej społeczności, z którą jako duszpasterz przeżywał wszystkie radości, troski i cierpienia. Przez ostatnie lata swojego życia doświadczany chorobą i cierpieniem nieustannie służył swoim parafianom w konfesjonale i sprawując Najświętszą Ofiarę. Odszedł do Pana kolejny strudzony kapłan archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej, który kładł powojenne podwaliny Kościoła i Ojczyzny na tych ziemiach, który z powojennej gmatwaniny ludzkich życiorysów wykrzesał nowy kształt lokalnej społeczności, gromadząc ją wokół Chrystusowego ołtarza, ucząc korzystania z sakramentów świętych i prowadząc do zbawienia.
Podczas uroczystości pogrzebowych żegnały swojego Duszpasterza ogromne rzesze wiernych, a w ich imieniu słowa serdecznej wdzięczności wyrażali liczni przedstawiciele wszystkich stanów i instytucji życia religijnego i społecznego. Na czele licznych delegacji instytucji i zakładów pracy byli przedstawiciele samorządu gminy i powiatu Choszczno na czele z Burmistrzem i Przewodniczącym Rady Powiatu, liczne poczty sztandarowe i delegacje z wieńcami. Ostatniej drodze swojego Duszpasterza towarzyszyła parafialna orkiestra dęta, której założycielem i mecenasem był ks. Jan Abramski. Choszczeńskiej społeczności będzie niewątpliwie brakowało Księdza Prałata, wyrazem nieustannej pamięci są wciąż świeże kwiaty i palące się znicze, składane licznie każdego dnia na grobie "choszczeńskiego Patriarchy".