Katastrofa smoleńska, która miała miejsce 10 kwietnia 2010 r., stanowi największą powojenną tragedię narodową, w której w tajemniczych okolicznościach zginął Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej oraz 95 towarzyszących mu osób, stanowiących elitę polityczną kraju. Odtworzenie jej przebiegu na podstawie skąpych dowodów dostępnych dla badań stanowiło swoiste wyzwanie dla nauki. Ponieważ żadna z oficjalnych instytucji nauki nie chciała zaangażować się w analizę tej katastrofy, przeprowadzono ją społecznie w ramach tzw. śledztwa akademickiego, a wyniki badań naukowych były co roku przedstawiane na konferencjach smoleńskich, które odbyły się kolejno: w 2012, 2013 i 2014 r. W ich organizację zaangażowało się ponad 100 profesorów o wysokim autorytecie naukowym z istotnych dziedzin nauk technicznych i ścisłych – mechaniki i fizyki, lotnictwa i aerodynamiki, elektrotechniki i chemii, geodezji i archeologii, a także z medycyny, socjologii i nauk prawnych. W przedstawionych 78 referatach naukowych przeanalizowano, przy wykorzystaniu różnych metod, jakie oferują obecnie poszczególne dziedziny nauki, wszystkie aspekty związane z przebiegiem katastrofy smoleńskiej. Wyniki tych analiz co roku publikowano w materiałach konferencyjnych, które były przekazywane do wielu bibliotek akademickich i instytutowych oraz umieszczane w Internecie.

Pod koniec 2015 r. odbyła się IV Konferencja Smoleńska, a w ostatnich tygodniach dotarły do naszej redakcji wydane drukiem materiały pokonferencyjne oraz opracowanie zatytułowane: „Co wiemy o przebiegu katastrofy smoleńskiej. Wstępne podsumowanie”.

Filmowa relacja z IV konferencji oraz teksty wykładów, tak jak w poprzednich latach, są dostępne na stronie internetowej: konferencjasmolenska.pl .