Przed jedenastoma laty, 2 kwietnia 2005 r. o godz. 21.37 odszedł do Pana Ojciec Święty Jan Paweł II. Był wówczas wielki smutek i ból, łzy i szloch na całym świecie. 10 lat później zapanowała wielka radość – papież Jan Paweł II został włączony w poczet świętych. Napisano o nim już niezliczoną ilość naukowych dzieł i artykułów prasowych, poeci wypowiedzieli się strofami poezji, malarze swoimi obrazami, rzeźbiarze – rzeźbami i pomnikami, kompozytorzy – utworami granymi przez duże orkiestry i śpiewanymi przez piosenkarzy i zespoły wokalno-muzyczne.

Do grona tych twórców należy malarz artysta Janusz Szpyt. Urodził się w 1960 r. w Lubaczowie. Studia artystyczne rozpoczął na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach w pracowni prof. Jerzego Dudy-Gracza, a następnie kontynuował na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie w pracowni prof. Włodzimierza Buczka. Powrócił do Lubaczowa, w nim zamieszkał na stałe, by udowodnić, że i tu można być wielkim artystą. Maluje obrazy w stylu starych mistrzów, którymi jest zafascynowany, ale ma swój kod malarski. Ma doskonale opanowany warsztat, pięknie operuje światłem, kolorem, nastrojowością, intymnością, ekspresją. Ten wytworny malarz umiejętnie poszukuje klasycznie pojmowanego piękna. Malarstwo Janusza Szpyta nakierowane jest na człowieka, na pokazanie jego portretu psychologicznego. Jako bystry obserwator wstępuje do wnętrza człowieka, pokazuje jego dramat czy rozterki, by nie pozostawiać go samemu sobie, ale po to, by wstrząsnąć nami, byśmy nie byli obojętni na los, cierpienie i krzywdę innych – ludzi, którzy mają swoje problemy, dźwigają krzyż swojego życia. Janusz Szpyt swoją twórczością broni ich godności. Artysta swoimi obrazami pokazuje nam, że człowiek upadł, gdyż dobro zmieszał ze złem, odszedł od uniwersalnych zasad moralnych, etycznych, od Dekalogu i Ewangelii. Chce go ukierunkować na właściwą drogę do Boga, do własnej świętości.

W tym kolorycie, stylu i duchu namalowane są także przez Janusza Szpyta obrazy św. Jana Pawła II. Jest ich dużo, widać je w naszych kościołach i galeriach. – Wizerunki papieża Jana Pawła II włączyłem do swoich wystaw w kraju i za granicą. Były to moje wybory sposobu ich prezentowania. Po śmierci Jana Pawła II musiałem uwzględniać sugestie zamawiających, przeważnie proboszczów – mówi Janusz Szpyt. Z sentymentem wspomina obraz Jana Pawła II w pełni radości życia, namalowany do kościoła w Tomaszowie Lubelskim i wykonany na wystawę na Węgrzech, w partnerskim mieście Diosd. Obraz Papieża po zamachu, doświadczonego, cierpiącego został zakupiony do domu opieki nad ludźmi starszymi. Podobnych wizerunków św. Jana Pawła II, znoszącego trudy sprawowanego urzędu, niosącego krzyż swego życia, jest wiele. – Byłem wraz z środowiskiem twórców na spotkaniu z Ojcem Świętym Janem Pawłem II podczas jednej z jego pielgrzymek do Ojczyzny. Po tym spotkaniu modlił się Papież przed kolumną Zygmunta w Warszawie. Tę scenę utrwaliłem obrazem, który został w galerii w stolicy. Na wizerunku papieskim namalowanym dla klasztoru franciszkańskiego w Kalwarii Pacławskiej na stule namalowałem cudowny obraz Matki Bożej z tego pielgrzymkowego miejsca. W głębi obrazu dla Rzeszowa uwidoczniłem tamtejszą katedrę. Charakterystyczne elementy dla danych miejscowości widoczne są na obrazach dla lubaczowskiej konkatedry i krośnieńskiego klasztoru franciszkańskiego – wyjaśnia Janusz Szpyt. Piękny jest obraz alegoryczny pokazujący pochylonego Ojca Świętego nad księgą Pisma Świętego. Ornat papieski intensywnie powiewa na wietrze, przewracając także kartki Pisma Świętego. Alegoria ta jest odniesieniem do sceny z pogrzebu papieża Jana Pawła II.

W kościołach diecezji zamojsko-lubaczowskiej, a także w Katowicach, możemy podziwiać również obrazy św. Jana Pawła II malowane przez Janusza Szpyta bezpośrednio na ścianie w świątyni. Wszystkie są hołdem twórcy dla św. Jana Pawła II. Obrazy te z jednej strony ukazują witalność, zamyślenie, dobroć Jana Pawła II, a z drugiej – ból i cierpienie, jakie było jego udziałem, człowieka zmęczonego, stojącego pod krzyżem w postawie pokory. Dzieła te wzbogacają naszą kulturę narodową o nowy, istotny rozdział historii. Poprzez te obrazy św. Jan Paweł II staje się nam bliższy, zwłaszcza gdy kontemplujemy jego głębokie zatopienie w modlitwie, cielesną słabość człowieka starszego połączoną z ponadczasową siłą ducha.