Jak zauważa ks. Marek Sędek, moderator generalny Ruchu Światło-Życie w Polsce, pięćdziesięciolecie, w którym przyszło działać ruchowi to czas zmian i politycznych, i gospodarczych, kulturowych, i cywilizacyjnych, wymaga wciąż głoszenia tego co niezmienne - Ewangelii - w nowy sposób. Ruch jest skierowany do Kościoła lokalnego, pomaga kształtować wyrazistą tożsamość chrześcijańską indywidualną i wspólnotową.

- To eklezjalność ruchu oazowego jest jego największą siłą - uważa ks. Jerzy Krawczyk, moderator diecezjalny w archidiecezji lubelskiej i moderator Unii kapłanów Chrystusa Sługi. Wyjaśnia, że „nie chodzi o to, by zmieniać Kościół, ale mamy być Kościołem”. Zdaniem ks. Krawczyka to jest właśnie fundamentalna misja zaangażowanych chrześcijan w XXI wieku. - Nie chodzi o to, byśmy „coś robili”, popadli w aktywizm, ale byśmy „zawalczyli” o jeszcze bliższą i bardziej zażyłą relacje z Jezusem. Każda kongregacja, to jest wsłuchiwanie się tego Kościoła, któremu na imię Ruch Światło-Życie, co dzisiaj Bóg chce powiedzieć Kościołowi. Bóg, tak wierzę głęboko, chce nas posłać, aby stawać się świadkami Chrystusa, który ma moc przemieniać ludzkie serca - podkreślał ks. Krawczyk. Zwrócił uwagę, że wielką wartością, siłą ruchu jest solidna formacja teologiczna osób zaangażowanych w oazę. Kolejnym ważnymi wymiarami jest doświadczenie wspólnoty oraz posłanie do głoszenia Chrystusa innym. Jak podkreśla kapłan, te trzy wymiary są dzisiaj szczególna siłą i szansą dla Kościoła i tym, co może stać się darem Ruchu Światło-Zycie dla Kościoła Powszechnego.

Ks. Krawczyk przypomniał także że w sierpniu minie 25 lat od formalnego erygowania gałęzi kapłańskiej. Obecnie Unia Kapłanów Chrystusa Sługi zrzesza około 250 kapłanów, zarówno diecezjalnych, jak i zakonnych. Warunkiem formalnego wstąpienia jest odbycie formacji początkowej, czyli trzech stopni oazy. Głównym celem jest pomoc kapłanom w dążeniu do świętości na podstawie charyzmatu i duchowości Ruchu Światło-Życie. Księża należący do Unii mają w miarę możliwości jak najczęściej spotykać się na wspólnej modlitwie i dzieleniu się Słowem Bożym. -Taka obecność we wspólnocie kapłańskiej jest nieoceniona. Kierownictwo duchowe, braterskie podejście pomaga otworzyć się i z ufnością powiedzieć drugiemu kapłanowi o przeżywanym kryzysie. Myślę, że to jest wyzwanie najbliższych lat, jeśli nie dekad, aby dać odwagę kapłanom, którzy są w kryzysie, aby mieli odwagę o tym mówić - powiedział ks. Krawczyk.

Gość Kongregacji bp Radosław Zmitrowicz z Ukrainy zauważył, że rola ruchu w obecnych czasach jest nie do przecenienia. - W centrum Ruchu jest Jezus Chrystus ze swoja miłością, ze swoim działaniem, z sakramentami, z przebaczeniem - mówił bp Zmitrowicz. Zwrócił uwagę na rolę Domowego Kościoła, bo „decydujące jest to co w małżeństwie, to co w rodzinie”. Tu wskazał na wyzwania w formacji tej gałęzi rozwijającej się dosyć dynamicznie, które przyniosła wojna. Potrzebna jest pomoc tym, którzy wrócili z wojny z pokaleczoną psychiką, skutkami wojny stało się rozbicie rodzin przez śmierć małżonka, jego walkę na froncie czy rozłąkę spowodowaną emigracją. - Można zwrócić uwagę na ogromna odpowiedzialność kobiet, z jednej strony wychowują dzieci, bo mężów często nie ma i bardzo wiele zależy od nich czy mężowie i synowie, którzy wrócą, dadzą radę wrócić do normalnego życia - mówił biskup pomocniczy diecezji kamieniecko-podolskiej.

Dwudniowa Kongregacja na Jasnej Górze to najważniejsze, doroczne spotkanie moderatorów, animatorów i liderów Ruchu Światło-Życie. Zakończy ją w poniedziałek, 24 lutego, spotkanie Krajowego Kolegium Moderatorów Ruchu Światło-Życie, czyli kapłanów diecezjalnych i zakonnych odpowiedzialnych za ruch oazowy.

Ruch Światło-Życie, zwany potocznie oazowym, zapoczątkował w latach 50-tych XX wieku Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki. Był wybitnym teologiem posiadającym dalekosiężną wizję duszpasterską, z której zrodziły się liczne dzieła. Był prekursorem nowych metod ewangelizacji. Opracował plan rekolekcji dla młodzieży, których celem jest formowanie dojrzałych chrześcijan dzięki osobowemu spotkaniu z Chrystusem w Słowie Bożym, sakramentach i wspólnocie.

Z upływem czasu oazy powstawały niemal w każdej polskiej diecezji. Obecnie Ruch gromadzi ludzi różnego wieku i stanu: młodzież, dzieci, dorosłych, jak również kapłanów, zakonników, zakonnice, członków instytutów świeckich oraz rodziny w części, jaką jest Domowy Kościół. Z Polski ruch oazowy rozprzestrzenił się najliczniej w krajach Europy Środkowo-Wschodniej. Jest też obecny m.in. w Stanach Zjednoczonych, Chinach, Kenii, Tanzanii czy Filipinach.

Ewangelizacja - katechumenat - diakonia, to trzy etapy drogi formacyjnej Ruchu Światło-Życie na wszystkich poziomach formacji. Znakiem Ruchu Światło-Życie jest starochrześcijański symbol fos-zoe (gr. słowa światło i życie splecione literą omega, tworzące krzyż).