Drodzy Bracia Kapłani,
Umiłowani Bracia i Siostry - Diecezjanie

Z wielką radością pragnę oznajmić, że Ojciec Święty Benedykt XVI przez swą Kongregację do spraw Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów nadał kościołowi farnemu pod wezwaniem Narodzenia Matki Bożej w Gorlicach godność i tytuł bazyliki mniejszej. W świątyni tej od wieków szczególną cześć odbiera łaskami słynąca figura Pana Jezusa „przy słupie” lub jak się zwykło mówić - „w więzieniu”.
Dar świątyni, wśród rozlicznych darów, jakie daje nam Pan Bóg, świadczy o żywej obecności i bliskości Boga względem nas. Bliskość ta zaistniała i trwa w Jezusie Chrystusie, który - jak śpiewamy w znanej pieśni ku czci Chrystusa Króla - „idzie z nami przez wieki, Krwią znaczy drogę”. Wymownym świadkiem prawdy tych słów jest każda świątynia, a szczególnie czcigodna fara gorlicka, nosząca w sobie doświadczenie bolesnych i dramatycznych dziejów ziemi gorlickiej i jej mieszkańców.
Do odkrywania znaczenia świątyni Kościół w swej odwiecznej praktyce pobudza wiernych poprzez nadawanie tytułu bazyliki mniejszej niektórym świątyniom wybranym z uwagi na wyjątkową w środowisku rolę i spełniającym określone kryteria. Dla naszej diecezji Stolica Apostolska wyświadcza taką łaskę po raz drugi - a łaska ta spotyka wiernych zamieszkujących południową część diecezji, czerpiących ożywcze moce życia Bożego w prastarej i czcigodnej farze gorlickiej, gdzie trwa wieczysta adoracja Najświętszego Sakramentu i stały dyżur w konfesjonale dla ustawicznego nawracania się poprzez przyjmowanie sakramentu pokuty.
Świątynia zbudowana została pod koniec dziewiętnastego wieku w stylu neorenesansowym, według projektu Franciszka Pavoniego - włoskiego zakonnika, przełożonego dominikanów w Krakowie. Była kilkakrotnie odbudowywana: po pożarze oraz po wojennych działaniach - podczas wielkiej bitwy pod Gorlicami w 1915 roku oraz po wyzwoleniu spod okupacji hitlerowskiej w 1945 r. Ta czcigodna świątynia - matka świątyń miasta Gorlice - odznaczająca się wielkim kunsztem artystycznym, naznaczona jest żywą czcią ludu Bożego względem Pana Jezusa „w więzieniu”. Do tego wsławionego wieloma łaskami Wizerunku Chrystusa „przy słupie”, pochodzącego z przełomu XVII i XVIII wieku pielgrzymowali pątnicy nie tylko z Gorlic i szerokiej okolicy, ale również z Czech, Słowacji i Węgier. Wyrazem żywego kultu, jakiego doznaje w tej świątyni Bóg, są liczne wota, jakie wierni od dawna składają u stóp umęczonego Chrystusa przy słupie, potocznie określanego „w gorlickim więzieniu”. Czynią to z wdzięczności, gromadząc się wspólnie na wtorkowych nabożeństwach, jak i też prywatnie, gdy dla pokrzepienia na trudnej drodze życia, dźwigając własne krzyże „wchodzą w przepaść Chrystusowej męki i osamotnienia”.
Wymowę serc wierzących i miłujących - fundatorów i wiernych napełniających gorlicką świątynię oddaje widniejący na jej frontonie napis: „Gorlicenses Virgini Deiparae - Gorliczanie dla Bogarodzicy Dziewicy”.
Historyczny akt uroczystego podniesienia kościoła Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Gorlicach do godności bazyliki mniejszej nastąpi dnia 23 maja 2009 w sobotę, o godzinie 10.00. Na tę uroczystość, jakże doniosłą i radosną dla całej diecezji, a szczególnie dla mieszkańców Ziemi Gorlickiej, Bieckiej, Jasielskiej i Żmigrodzkiej serdecznie zapraszam Czcigodnych Braci Kapłanów i Drogich Wiernych świeckich.
Żywię przekonanie, że łaskawe przydzielenie przez Ojca Świętego Benedykta XVI tytułu bazyliki mniejszej gorlickiej farze, dedykowanej Tajemnicy Narodzenia Matki Bożej, nie tylko podniesie rangę tej świątyni, ale także wszystkim gromadzącym się wokół Pana Jezusa - przysłuży się do pomnożenia chwały Boga w Trójcy Jedynego i pogłębienia czci Błogosławionej Dziewicy Matki Jego Syna. Ufam także, że ów wielkoduszny papieski gest doda nam wszystkim apostolskiego zapału i zaowocuje nadal licznymi powołaniami kapłańskimi i zakonnymi z tej części naszej młodej diecezji rzeszowskiej.

Rzeszów, 3 maja 2009 roku w Niedzielę Dobrego Pasterza i Uroczystość Matki Bożej Królowej Polski