"Oto jest dzień, który dał nam Pan". Słowa te skierował ks. dziekan Andrzej Pikula do wiernych zgromadzonych w niedzielę 5 listopada br. w świątyni w Narolu. Dzień ten był szczególny, a powodem radości dla wszystkich była obecność ks. bp. Jana Śrutwy, Pasterza naszej diecezji. Pomimo iż tego dnia trudno było ujrzeć promienie słoneczne, raczej ciemne chmury wisiały w powietrzu, to jednak świątynia w Narolu wypełniona była po brzegi. Uroczysta Eucharystia, której przewodniczył Ksiądz Biskup, zgromadziła dzieci, młodzież, dorosłych nie tylko z Narola, ale także z pobliskich miejscowości. W czasie Mszy św. Pasterz naszej diecezji poświęcił zakonserwowany i odnowiony ołtarz główny, pomalowany kościół, odnowione obrazy, popiersie bł. Bernardyny Marii Jabłońskiej. Udzielił także sakramentu bierzmowania ponad stu osobom z klas gimnazjalnych z parafii Narol oraz z sąsiednich parafii.

Wszystkich przybyłych w to niedzielne przedpołudnie, aby wspólnie świętować Dzień Pański, powitał ks. kan. Andrzej Pikula, proboszcz parafii Narol. Szczególnie ciepłe i serdeczne słowa powitania skierował do ks. bp. Jana Śrutwy. W skrócie przedstawił także stan duchowy, personalny i materialny parafii, w której posługuje od ponad roku. Pomimo iż tak krótko jest proboszczem parafii w Narolu, a jednocześnie dziekanem dekanatu narolskiego, to dokonał wielkiego dzieła w budowaniu wspólnoty parafialnej.

Parafia Narol została erygowana w 1595 r. Przynależą do niej następujące wioski: Narol, Narol - wieś, Kadłubiska, Łozy, Młynki, Podlesina i Zagrody. Odkąd proboszczem parafii w Narolu jest ks. Andrzej Pikula powstało Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży skupiające ponad 60 osób, dziecięca schola, została przygotowana nowa grupa lektorów i ministrantów do służby ołtarza. Wprowadzono "Wieczernik" w każdą pierwszą sobotę miesiąca, specjalne Msze św. dla dzieci, zwiększyło się o 125% czytelnictwo prasy katolickiej (!). W przyszłości Ksiądz Proboszcz zamierza założyć Regionalne Centrum Młodzieżowe.

Punktem centralnym narolskich uroczystości była Msza św. koncelebrowana, której przewodniczył ks. bp Jan Śrutwa, Pasterz diecezji zamojsko-lubaczowskiej, a słowa pięknej homilii wygłosił ks. inf. Zygmunt Zuchowski, wikariusz generalny. Na początku Eucharystii Ksiądz Biskup pobłogosławił odnowione: kościół, ołtarz główny, obrazy, a wśród nich: nowy obraz Narodzenia Najświętszej Maryi Panny znajdujący się w ołtarzu głównym, poddany gruntownej konserwacji obraz Chrystusa Zmartwychwstałego z XVIII w., umieszczony nad kaplicą Najświętszego Serca Pana Jezusa, oraz obraz św. Anny Samotrzeciej w kaplicy św. Anny. Pracami konserwatorskimi kierował Stanisław Makara, natomiast obrazy malował Janusz Szpyt. Ksiądz Biskup poświęcił także rzeźbę przedstawiającą popiersie bł. Marii Bernardyny Jabłońskiej, pochodzącej z niewielkiej miejscowości Pizuny, niedaleko Narola. Rzeźba jest dłuta Grzegorza Wajsa z Narola-Wsi.

W homilii podczas uroczystej Eucharystii ks. inf. Zygmunt Zuchowski w oparciu o słowa Ewangelii wskazał jak być szczęśliwym. Mówił, że w życiu ludzkim najważniejsza jest miłość. "Chodzi przede wszystkim o miłość Boga, a potem o miłość bliźniego, miłość człowieka. Są to dwa przykazania, ale Chrystus Pan połączył je w jedno przykazanie. Miało to miejsce na Ostatniej Wieczerzy. Nie ma bowiem miłości Boga bez miłości bliźniego i miłości bliźniego bez miłości Boga. Miłość to cnota, która łagodzi różne napięcia, rozwija inicjatywę, prowadzi ludzi do bohaterskich czynów. Jest motorem szlachetnego działania. Jednoczy ona ludzi i narody". Czym jest miłość? Na to pytanie Jezus Chrystus daje odpowiedź całym swoim życiem. Mówi, że nie ma większej miłości nad tę, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół. Ksiądz Infułat wskazał również na osobę św. Pawła, który kontynuując myśl Chrystusa powiedział: Oddać życie za przyjaciół to jest rzeczą zrozumiałą, ale umierać za nieprzyjaciół, to się nie mieści w ludzkim umyśle. Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze nieprzyjaciółmi Boga trwając w grzechu. "Mamy kochać Boga - mówił dalej Kaznodzieja - bo On pierwszy nas umiłował. Z miłości ku nam stworzył najpierw świat i oddał go człowiekowi pod panowanie. Człowieka uczynił swoim obrazem i wywyższył go ponad wszelkie stworzenia. (...) Wyposażył go w najwspanialszy dar, a tym darem jest Boska miłość. Ale człowiek nie doceniał tego daru. (...) Człowiek zerwał tę przyjaźń i odszedł od Boga. Bóg jednak nigdy nie odszedł od człowieka. W trosce o jego zbawienie i szczęście obiecał zesłać Odkupiciela". To Jezus Chrystus zaświadczył swoją nauką i życiem o bezgranicznej miłości Boga do człowieka. "Jak mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej" . Kaznodzieja mówił, że sama teoria nie wystarczy, aby stanąć w królestwie Bożym. Potrzeba, aby przykazania, zwłaszcza miłości, stały się motorem działania człowieka. Potrzeba żyć miłością i wprowadzać ją we wszystkie dziedziny naszego życia. O jej przejawach mówi św. Paweł w Pierwszym Liście do Koryntian. "Miłość cierpliwa jest, łaskawa, miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą, nie dopuszcza się bezwstydu, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego, nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą. Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję. Miłość wszystko przetrzyma". W słowie końcowym Ksiądz Infułat zwrócił się do młodzieży, która w tym dniu miała przyjąć sakrament bierzmowania. "To wasza dzisiaj jest Piędziesiątnica - mówił - to dzień, w którym w wasze serca zstąpi Duch Święty, abyście nim umocnieni mogli wobec świata świadczyć o męce Chrystusa, o Jego

zmartwychwstaniu, wniebowstąpieniu, i o Jego wiecznej chwale, abyście czynili postępy w jedności i miłości. Pismo Święte mówi: ´Miłość Boża rozlana jest w sercach waszych przez Ducha Świętego, który został wam dany´. Tak mówi św. Paweł (Rz 5). Duch Święty został wam dany już w chwili przyjęcia chrztu św., a dzisiaj ponownie zstąpi na was, aby wśród rozlicznych darów pomnożyć miłość w waszych sercach, miłość, o której tak dobitnie mówi dzisiejsza Ewangelia. Te dary pomogą wam w doskonalszy sposób stać się obrazem Chrystusa i członkami Jego Kościoła. (...) To dla was wielki znak, że właśnie w tym roku, 2000-lecia chrześcijaństwa, wy otrzymujecie moc Ducha Świętego. Bądźcie zatem żywymi członkami tego Kościoła i pod przewodem Ducha Świętego starajcie się służyć wszystkim, tak jak służył Chrystus".

Po uroczystej homilii Ksiądz Biskup wraz z Księdzem Infułatem udzielili młodzieży sakramentu bierzmowania. Sakrament poprzedził krótki egzamin. Oczywiście młodzież z Narola zdała go na piątkę. Uroczystą Mszę św. uświetnił śpiew scholi parafialnej. Młodzi artyści słowami pieśni i piosenek wyrazili wielką chwałę Boga.

Narol - wydawałoby się tak niewielka parafia, a dzieje się w niej tak wiele. Dużo zostało zrobione zarówno w budowaniu ducha wspólnoty, jak również wykonano wiele spraw materialnych. Ale to jeszcze nie wszystko. Jak mówi Ksiądz Dziekan: "Pragniemy kontynuować dotychczasową, rozpoczętą pracę. Dobrze nam się układa współpraca w parafii, w dekanacie, z władzami miasta i gminy. Mamy w planie zrealizować Szlak św. Brata Alberta, ożywić współpracę z sąsiednia parafią - Lipsko". Wszystkie prace, które rozpoczął i zrealizował Ksiądz Proboszcz w Narolu były możliwe dzięki wielkiej życzliwości i wsparciu tutejszej społeczności. Życzymy Księdzu Proboszczowi oraz parafianom, aby nie zniechęcali się trudnościami dnia codziennego, a dokonane już dzieło przyniosło duchowe owoce, dzięki którym możliwa jest wewnętrzna przemiana człowieka.